Telefonisch.

Ondanks de coronatijd zijn wij vaak telefonisch benaderd, ondanks dat onze website nog niet in de lucht is (met veel gedoe gaat het lukken in deze maand). Deels zijn de mensen verwezen door Menzis, Gemeenten en deels door familie/vrienden, huisarts e.a.. Een groot deel van de vragen hebben wij telefonisch kunnen oplossen. Dat wordt niet gedeclareerd omdat we de persoonsgegevens daarvan niet hebben (gekregen).

 

Verwarring.

Het is opvallend hoeveel van de bellers in verwarring zijn over de vertaling van de papieren die zij hebben gekregen. Velen van hen voelen zich niet goed bij de druk om het bewustkeuzegesprek en de verplichting en taak van de ‘gewaarborgde hulp’. Voor b.v. 6 uur PGB per week wordt het hele systeem opgetuigd compleet met alle papieren en de druk dat dit moet want anders wordt er niet uitbetaald. In de praktijk blijkt dat dat bij ‘zorg in natura’ niet gebeurt c.q. gewoon passeert.

Wij vragen ons af waarom zo’n ingewikkeld systeem is opgezet? Meer dan 90% van de mensen met een PGB is betrouwbaar, eerlijk en hebben voldoende ontwikkeling in huis om het een en ander zelf te regelen. Daarnaast voelt het voor hen niet goed dat zij zich ‘onder curatele’ moeten stellen van een externe ‘gewaarborgde hulp’ die verantwoordelijk wordt gesteld voor de PGB-financiën en de kwaliteit van de hulpverlening. Dat deze het ook nog gratis moet doen en een vergoeding kan krijgen, zoals medewerkers van Menzis aangeven, uit het ‘vrij te besteden bedrag’.

Bij enkele cliënten is onlangs aangegeven dat er veranderingen aankomen dat declaraties niet zelf meer mogen worden ingediend maar dat daarvoor een ‘derde’ persoon daarvoor moet worden aangewezen. Steeds vaker wordt gehoord: het moet want anders . . . . .!

Ik denk dat het nodig is om de protocollering van het financiële systeem van het PGB eens grondig door te nemen op effectiviteit en doelmatigheid. Het systeem lijkt opgebouwd om fraude te voorkomen, daarmee worden alle PGB-cliënten verdachten voor fraude. Van het totale landelijke PGB-budget is nauwelijks 3% frauduleus te noemen. Daarmee worden 97% van de eerlijke PGB-cliënten geconfronteerd met een steeds ingewikkelder ‘voorkom fraude systeem’.

 

Persoonsgerichte zorg

De heel strikt persoonsgerichte zorg en ondersteuning is voor veel (hoog)bejaarden een last wanneer hun partner zorg en/of begeleiding nodig heeft. Ze staan er buiten en worden niet meegenomen in het zorgsysteem. B.v. er wordt gevraagd of de verzorgster een paar boterhammen wil klaarmaken, dat wordt geweigerd omdat het niet in het zorgplan van mevrouw staat en meneer het zelf moet doen. Meneer was gevallen en had pijn aan zijn pols.

 

Gezin met 4 kinderen (3 ernstig verstandelijk beperkt en 1 zwak begaafd, tussen 10-20 jaar). Ouders hebben als gezin een WLZ aangevraagd. Is geweigerd omdat per individu het aangevraagd moet worden. Dat is gedaan. Alle aanvragen afgewezen met de beoordeling dat elk kind nog ontwikkelingsmogelijkheden heeft. Om de 4 aanvragen in samenhang met het gezin te bezien is geweigerd.

Vervolgens naar de gemeente. Lopen de ouders tegen dezelfde belemmeringen aan. Elk kind wordt afzonderlijk beoordeeld met de wet in de hand. Minimale toewijzing per kind waar het gezin niets mee kan. Nu moet de hulp die zij al vele jaren hebben worden weggestuurd. Deze hulp was aanwezig om, wanneer moeder huislijke taken moet doen zoals wassen en strijken, boodschappen doen, koken, etc., dat zij dan op de kinderen past, ze bezig houdt en controleert.

 

De persoonsbenadering van de zorg heeft ook consequenties voor ouderen wanneer de partner in een verpleeghuis wordt opgenomen. Zij worden aan hun lot overgelaten. Vaak was er voordat de partner werd opgenomen thuishulp. Daar werd op meegelift. Nu de partner in het verpleeghuis is opgenomen vervalt de thuiszorg omdat die gericht was op de partner. Ook het luisterend oor is daarmee weg. Ze zijn dan overgeleverd aan het alleen-zijn, eenzaamheid en de ingewikkeldheid van de protocollen van het verpleeghuis waar de partner verblijft. Het verdriet en de eenzaamheid is vaak groot, een van hen verzuchtte: er is geen dag leuk meer, ik hoop dat de Heere mij gauw haalt’.

 

Het wordt tijd dat de zorg zich bezint op de inhoud van haar taak. Niet alleen kijken naar de behandeling van de individuele ziekte of beperking maar ook te kijken naar hoe het leven, ondanks de ziekte en/of beperking, binnen het sociaal systeem zo optimaal mogelijk kan worden gemaakt.

Wij hebben eerder in projecten aangetoond dat het een positief effect heeft op de zorgvrager en zijn/haar omgeving, dat het fors minder zorggeld vraagt en een flinke daling van uitgaven van andere sociale voorzieningen.

 

Opmerkingen.

Wat wordt er gedaan met de opmerkingen die worden gemaakt in de OCO-verslagen?

Ik heb meegewerkt aan twee onderzoeken, ik ben geïnterviewd. Een ervan is: Evaluatie werkwijze ‘Zorg op maat’ Menzis., publicatie 2 december 2019, door het bureau HHM. Nooit meer iets van gehoord.